Portretten geweven en gevilt

Mijn ervaring als kunstenares wordt mede gevormd door een gelukkige jeugd in Afrika. Die vormt een inspiratiebron om een levendig positief beeld van Afrika te schetsen. Ik heb een eigen werkplek in mijn huis, heb vrienden die mij inspireren en steunen en ik geef af en toe les, aan kinderen en ook vaak aan volwassenen. 

Ik schilder, dat is mijn basis. Ik mag me nu een ervaren weefster noemen, maar zonder mijn schilderwerk zou ik nergens zijn. Het voorbeeld voor een weefwerk is voor mij altijd een olieverfschilderij. Omdat ik op die manier in kleurvlakken denk en geen pixels van een foto gebruik als voorbeeld. Kijk maar eens goed naar een normale foto, daar op hebben de kleuren geen scheidingslijnen, ze lopen allemaal in elkaar over.

Mijn schilderijen zijn wat aan de abstracte kant, dat leent zich goed voor het weven. Mijn portretten baseer ik op plaatjes die voorbijkomen en ik maak graag gebruik van beeldmateriaal dat ik krijg van een journalist uit Afrika.

Het vilten is net als schilderen. Met pastelkrijtjes maak ik een voorschets op ware grootte. Ik werk van donker naar licht met plukjes wol die ik in een ondergrond prik van naaldvlies. Met daaronder een kussen om in te prikken. Onder het naaldvlies ligt een stuk gaasdoek ter versteviging van het werk. Daaroverheen ga je met plukjes wol het portret neerzetten.  Af en toe rol ik met mijn vingers voorzichtig de ingeprikte wol van het kussen af om te voorkomen dat aan het eind van het prikwerk het werk er niet af kan rollen omdat het te stevig vast zit.

Het weven
Ik werk met schering en inslag en ik heb maar twee schachten nodig. Ik heb een gobelin getouw (2 schachten). Bij “beeldweven” wordt de ketting helemaal bedekt.Het idee is dat je met een bobientje (een stokje met wol erop gedraaid) eerst met de even draden heen weeft en dan de andere kant op met de oneven draden.  Zo legt het zichzelf vast. 

Ik maak een foto van mijn schilderij of tekening die de basis vormt van mijn weefwerk.
Bij een printshop druk ik die foto gespiegeld af.  Dit omdat het uiteindelijke weefwerk aan de achterkant wordt geweven. Zo komen de draden die ik weg wil werken niet tussen het weefwerk en de schets in, maar laat ik de draden naar voren hangen. (geen knoopjes).
Nu ga ik de print natekenen op ware grootte. Door een raster te maken van 100 vakjes helpen die me een zo waarheidsgetrouwe tekening te maken.

Het inkleuren van de gemaakte tekening is de volgende stap. Met kalkpapier (doorzichtig papier) trek ik de schets over (zonder kleur). Verstevigt het met doorzichtig boekenkaft plastic en naai het aan de al geweven zelfkant.
De volgende stap is de kleurtjes wol uitzoeken en nummeren met tape die ik op de bolletjes plak. Ik houd een lijst bij waar de nummers op de bolletjes overeenkomen met de kleuren van viltstiften die ook genummerd zijn met tape.
 
Hopelijk heb ik jullie kunnen inspireren. Wil je deze technieken leren dan kan je een workshop van een dag volgen met een weefraam dat je 2 maanden te leen krijgt.

Mijn website is: www.celineschilderingen.nl Email: celinemichel@hotmail.nl Instagram: celine.michel.2017